با سلام و احترام خدمت تمامی دوستان، همکلاسی‌ها، همخدمتی‌ها و همکاران سابق و کنونی.
برای بنده بسیار مایه افتخار است که توفیق آشنایی و هم‌صحبتی و معاشرتی هر چند کوتاه با شما نازنینان و بزرگواران را در دوره‌های:
- ابتدایی(دبستان شهدای دوطفلان)
- راهنمایی(مدرسه شهید اصغر دباغیان)
- دبیرستان(آیت الله ادیب)
- پبش دانشگاهی(هاتف)
- دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان، انجمن علمی دانشجویی ریاضی، امور فرهنگی دانشگاه
- دانشگاه یزد(دانشکده ریاضی) و خوابگاه‌های روحانیون و شهید همت
- مرکز آموزش 02 شهید انشایی نیروی زمینی ارتش(افسریه، تهران)
- دانشکده پدافند هوایی نیروی زمینی ارتش(شاهین شهر، اصفهان)
- شرکت روان گستران صنعت آرین
- و ...
داشته‌ام.
دوره‌هایی که در آن مانند یک خانواده بودیم. مدتی را با هم سپری کردیم و حق و حقوقی نسبت به یکدیگر داشتیم.
همانگونه که واقف هستیم حتی ممکن است میان اعضای یک خانواده، دلخوری و ناراحتی ایجاد شود. لذا ما و به‌ویژه بنده نیز از این امر، مستثنی نبوده‌ایم. شاید از طرف من خواسته یا ناخواسته و آگاهانه یا ناآگاهانه، غیبتی، برخوردی نامناسب، بی‌احترامی و شاید لغزش دیگری صورت گرفته باشد که ناشی از سرکشی نفس امّاره و یا عامل دیگری بوده و باعث رنجش خاطر شما بزرگواران شده است.
عاجزانه تقاضا دارم که به پاس حرمت ماه مبارک رمضان، شب‌های قدر و امام علی(علیه السلام) آن ابرانسان تاریخ، و به جهت رضایت حضرت ولی‌عصر(عج) از ما و برداشتن موانع استجابت دعا که همان حق الناس دیگران بر گردن این بنده حقیر است، من را ببخشید و به‌صورت کلی حلال نمایید.
ان‌شاءالله که فرجام همه ما عاقبت به خیری باشد و به مرحله‌ای برسیم که ما نیز مانند شهید سپهبد قاسم سلیمانی بتوانیم بگوییم: "خداوندا مرا پاکیزه بپذیر".
مرا در دعاهایتان فراموش نکنید.
مرتضی شایان
